Στο Zement («cement»), η νεαρή καλλιτέχνης Jill Crovisier στηρίζει τη χορογραφική της έρευνα στο θέμα του διαχωρισμού, δίνοντας έμφαση στο συμβολισμό του τοίχου. Σύμφωνα με την χορογράφο, το ανθρώπινο χέρι χτίζει τοίχους, κι έτσι ο άνθρωπος είναι η πηγή όλων των μορφών διαχωρισμού αποσκοπώντας στην προστασία, στον εγκλεισμό ή στην καταστροφή. Πέρα από την ευθύνη των ανθρώπων για τις πολιτικές αποφάσεις, το χέρι είναι επίσης, ο καθρέφτης της ζωής.