Το έργο της ομάδας Peeping Tom βρίσκεται στα όρια μεταξύ θεάτρου και σύγχρονου χορού. Με μια υπερρεαλιστική αισθητική, η ομάδα απεικονίζει ένα σύμπαν στο οποίο αμφισβητείται η επικρατούσα λογική του χρόνου, του χώρου και της ατμόσφαιρας, πάντα έντονα εστιασμένο στη σκοτεινή πλευρά του ατόμου και της κοινότητας.
Σεμινάριο Dance Days Chania
Το έργο της ομάδας είναι πάντα αγκυροβολημένο σε ένα συγκεκριμένο σκηνικό, τη βάση για τη δημιουργία: κήπο, σαλόνι και υπόγειο στην πρώτη τριλογία (Le Jardin, 2002, Le Salon, 2004 και Le Sous Sol, 2007), τροχόσπιτα σε ένα χιονισμένο τοπίο στο 32 rue Vandenbranden (2009) ή ένα καμένο θέατρο στο A Louer (2011). Η απομόνωση σε αυτούς τους χώρους οδηγεί σε έναν ασυνείδητο κόσμο από εφιάλτες, φόβους και επιθυμίες. Οι κλειστές οικογενειακές καταστάσεις παραμένουν για τους Peeping Tom μια σημαντική πηγή δημιουργικότητας. Η ομάδα εργάζεται επί του παρόντος σε μια δεύτερη τριλογία – Vader (Πατέρας, 2014), Moeder (Mother, 2016), Kind (Child, 2019) – γύρω από αυτή τη θεματολογία.
Η ομάδα Peeping Tom ιδρύθηκε το 2000 από τους Gabriela Carrizo και Franck Chartier, οι οποίοι από τότε είναι οι καλλιτεχνικοί διευθυντές.
About Gabriela Carrizo
(1970, Córdoba, AR) started dancing at the age of 10. She attended a multidisciplinary school (the only one with a group of contemporary dance for children and teenagers in that period), led by Norma Raimondi, who transformed the school into the University for Ballet of Córdoba. Gabriela danced a few years at the school, which is also where she created her first choreographies. At age 19 she moved to Europe, where she worked with Caroline Marcadé, Alain Platel, les ballets C de la B (La TristezaComplice (1997), Something on Bach (1998)), Koen Augustinians (Portrait Intérieur(1994)) and Needcompany (Images of Affection (2001)). In the meantime, she continued to create her own work. She went solo with Et tuttosara et d’ombra di caline and created Bartime, a collaboration with Einat Tuchman and LisiEstaras. For les ballets C de la B, they also signed for the choreography of the opera Wolf (2002). Gabriela starred in FienTrochs film Kid (2012), and in 2013 she made the short piece The missing door for and with the Dutch Dance Theatre (NDT I). In 2015, Carrizo created The Land, a collaboration with the Munich Residenztheater.
About Franck Chartier
Franck Chartier (°1967, Roanne, FR) started dancing when he was eleven, and at the age of fifteen his mother sent him to study classical ballet at Rosella Hightower in Cannes. Between 1986 and 1989, he was a part of Maurice Béjart’s Ballet du 20ème Siècle. The following three years, he worked with AngelinPreljocaj, dancing in Le spectre de la rose at the Opéra de Paris. He moved to Brussels in 1994, to perform in Rosas’ production Kinok(1994), and he stayed on, working on duos with IneWichterich and Anne Mouselet, as well as in productions by Needcompany ( Tres, 1995) and Les Ballets C de la B: La TristezaComplice (1997), Iets op Bach (1997) and Wolf (2002). In 2013, he created 33 rue Vandenbranden for the Göteborg Opera, based on Peeping Tom’s 32 rue Vandenbranden, and he developed the choreography for the opera Marouf, Savetier du Caire by JerômeDeschamps at the OpéraComique de Paris. For NederlandsDans Theater, he directed The lost room in 2015, a second collaboration with the Dutch dance company after Gabriela Carrizo’s The missing door (2013). He was awarded the prestigious Dutch price ‘Swan Most Impressive Dance Production 2016’ for the piece. 2017 marked the world premiere of The hidden floor, his second collaboration with NDT and the final short piece of the trilogy Adrift, which also consists of The missing door and The lost room.
16 – 19 Ιουλίου
10:00 – 14:30
Για όλα τα σεμινάρια και masterclasses
παρακαλούμε επικοινωνείτε μαζί μας στο [email protected]
