Είναι ένα δεκάλεπτο σόλο που έχω χορογραφήσει και ερμηνεύω εγώ. Είναι πολύ προσωπικό, μιας και είναι εμπνευσμένο απ’ την προσωπική μου εμπειρία με την μοναξιά. Ο χαρακτήρας που ερμηνεύω είναι μια μοναχική ύπαρξη που επιζεί , που χάνει ακόμη και τον εαυτό της. Ένα ακόμη σκοτεινό ξεκίνημα εξελίσσεται στη διάρκεια της παράστασης σε ένα τέλος που μπορεί να ( ή δεν μπορεί) να έρθει ως έκπληξη για το κοινό.