Η χορογραφική μελέτη θα προσεγγίσει τη λειτουργία των σωμάτων (ανώνυμα αλλά και γνώριμα) μέσα από αυτή την καθημερινή πολυπλοκότητα της συλλογικής αστικής εμπειρίας λαμβάνοντας υπόψη όλους τους περιορισμούς και τις συστάσεις που έχουν επιβληθεί τους τελευταίους μήνες με αφορμή την εξάπλωση του Covid-19. Θα εστιάσει σε συγκεκριμένες μορφές αλληλεπίδρασης, στις διαφορετικές σχέσεις εγγύτητας και απόστασης (χωρικής αλλά και συναισθηματικής), στο αμοιβαίο βλέμμα, και στον τρόπο που οι άνθρωποι τοποθετούνται σε σχέση με την ροή και μετακίνηση στην πόλη των Χανίων στην μετά-κορωνοϊό εποχή. Εδώ, ο τρόπος περιήγησης στην πόλη αλλάζει σημαντικά ανάλογα με το σημείο το οποίο βρίσκομαι για δύο κυρίως λόγους: τον τουρισμό· που σε κάποιες περιοχές είναι εντονότερος από άλλες, τον προσανατολισμό της πόλης και της ζωής της προς την θάλασσα. Η χορογραφία θα πειραματιστεί με το πώς το περπάτημα, το τρέξιμο, η γρήγορη και αργή αστική κινητικότητα και ακινησία παράλληλα με την κοινωνιολογική αλλά και χωρική πολυπλοκότητα της πόλης μπορούν να εξελιχθούν σε μία καλλιτεχνική αστική παρέμβαση και να παραγάγουν έτσι μια βαθύτερη συνείδηση για τη ζωή στα Χανιά.